Πραγματικά δεν ξέρω αν ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου στο άθλημα που με πάθος υπηρετεί, γιατί απλούστατα δεν είμαι ειδικός στο μπάσκετ να το κρίνω. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δείχνουν και πείθουν πως το «παιδί» του «Ντούντα» και του Ατσα Νίκολιτς, είναι μάλλον ο κορυφαίος κόουτς τουλάχιστον της «γηραιάς» ηπείρου.
Αυτή την «αλεπού» των πάγκων και των τίτλων, έχει την ευτυχία να τη χαίρεται βάση των προσωπικών επιλογών των Γιαννακόπουλων, ο Παναθηναϊκός και κατ επέκταση το ελληνικό μπάσκετ. Η ομάδα του «Ζοτς» έχει γίνει το άλλοθι της κάθε πονεμένης «πράσινης» ψυχής, όχι λόγο του γεγονότος ότι ο αιώνιος αντίπαλος μονοπωλεί τους τίτλους στο ποδόσφαιρο, αλλά εξ αφορμής του ότι οι «κρατούντες» τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, τον έκαναν πραγματικά πολύ μικρό. Μικρότερο απ όσο ήταν ποτέ στα 105 χρόνια της ιστορίας του…
Αυτό το άλλοθι λοιπόν που προκύπτει από το μπάσκετ και την ευρωπαϊκή του πρωτοκαδερία τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, αυτό το διεθνή σεβασμό που απέκτησε ο σύλλογος με τον «Ζοτς» κυρίως και προφανώς του αδελφούς χρηματοδότες, τον «Φράγκι», τον Μήτσο, τον Μάικ, τον Σάρας και τα άλλα παιδιά, κάποιοι ανεγκέφαλοι στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθούν να τον διαλύσουν. Να τον κάνουν ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό…
Έτσι, έφτασαν στο σημείο τον Ομπράντοβιτς μετά την πρόκριση για 10η φορά σε φάιναλ φορ, αντί να πανηγυρίζει την πρόκριση επί της σπουδαίας ομάδας του Μιζράχι και του Μπλατ, να μιλά έξαλλος, για ηλίθιους με λέιζερ! Για κάποιους ανεγκέφαλους που ποτέ δεν τον άφησαν να πανηγυρίσει μια επιτυχία, κάνοντας «ντου» μετά τη λήξη των επιτυχημένων αγώνων. Σε τέτοιο σημείο που να σκέφτεται σοβαρά να φύγει!.. Το είπε για πρώτη φορά κατά την πολυετή παρουσία του εδώ, πράγμα που σημαίνει, πως μάλλον η αυτοκρατορία βαίνει προς το τέλος της… Μακάρι, μακάρι να μη συμβεί αυτό, αλλά πως τάχα μπορεί να γίνει, όταν η ηλιθιότητα είναι ανίκητη και δεν θεραπεύεται με κανένα φάρμακο; Πώς όταν είναι τόσο απέραντη σα το σύμπαν;
Νομίζω ότι ξέρει τόσο πολλά ο «Ζοτς», αλλά κάποιος πρέπει να τον πείσει και γι αυτό το επιχείρημα. Εχει παντού ηλίθιους. Ισως εδώ να έχουμε κάποιους περισσότερους, ένεκα του στερητικού συνδρόμου και των κοινωνικών ανισορροπιών… Πέντε, δέκα, εκατό ηλίθιοι δεν είναι δυνατόν να καταστρέψουν αυτό που χαίρεται όλη η Ευρώπη…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου