ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥΣΗΣ_
Τριάντα ένα χρόνια συμπληρώθηκαν από την μέρα του ανέλπιστου και άδικου θανάτου, του Γκιούλα Λόραντ, του πρωτοπόρου προπονητή της ομάδας, που έφυγε από την ζωή με περήφανο τρόπο, όπως ταιριάζει σε έναν πραγματικό επαναστάτη και ΠΑΟΚτσή.
Ηταν μια ηλιόλουστη Κυριακή, η τελευταία μέρα του Μαϊου και στην κατάμεστη από 40 χιλιάδες φίλων του ΠΑΟΚ εξελίσσονταν το ντέρμπι του Δικεφάλου με τον Ολυμπιακό. Ολες τις προηγούμενες μέρες ο Ούγγρος προπονητής, ένιωθε ενοχλήσεις στην καρδιά αλλά αδιαφορούσε. Τις περισσότερες φορές απέφευγε να το εκμυστηρευτεί και στους συνεργάτες του, αλλά η σύζυγός του Σοφία, το αντιλαμβάνονταν, πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τον πεισματάρη σύζυγός της.
Μετά από μια κατ' οίκον καρδιακή αρρυθμία, λίγες μέρες πριν το τραγικό αυτό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, η σύζυγός του ούγγρου τεχνικού επικοινώνησε με τον τότε γιατρό της ομάδας Ανανία Χατζημπαλόγλου και του εκμυστηρεύτηκε την ανησυχία της. Αυτός ζήτησε από τον Λόραντ να πάνε αμέσως στο νοσοκομείο αλλά ο τελευταίος αρνούνταν, επικαλούμενος πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Ωστόσο συνέτρεχε και τις προπονήσεις τις έβγαζε ασθμαίνοντας κάτω από τον καυτό μαγιάτικο ήλιο στην Τούμπα.
Στον γιατρό της ομάδας ο μέγιστος ούγγρος προπονητής, που στην δεκαετία του 50 ήταν στην σύνθεση της κορυφαίας ομάδας του κόσμου εκείνα τα χρόνια, της μεγάλης εθνικής Ουγγαρίας, ομολόγησε πως θα ήθελε να εξεταστεί από Γερμανό γιατρό για να μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς θα του έλεγε και τις ευρήματα θα είχε η εξέταση του. Καταλάβαινε και ο ίδιος πως η περίπτωση του χρειάζονταν σοβαρό και συστηματικό έλεγχο. Όμως στην Γερμανική πρεσβεία που αποτάθηκαν για την αναζήτηση Γερμανού γιατρού και μάλιστα καρδιολόγου στη Θεσσαλονίκη, δεν ήταν τόσο τυχεροί. Ο μόνος που λειτουργούσε στη Μακεδονία βρίσκονταν εκτός Θεσσαλονίκη και ο καρδιολογικός έλεγχος ματαιώθηκε.
Ο θάνατος του Γκιούλα Λόραντ στο πρώτο ημίωρο του αγώνα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακού (1-0) και ενόσω το αποτέλεσμα ήταν ακόμα στο 0-0, δημιούργησε στο γήπεδο της Τούμπας μια πρωτόγνωρη κατάσταση τραγικών και έντονων συναισθημάτων, αφού για περισσότερο από 15-20 λεπτά μπροστά από τον πάγκο της ομάδας, οι γιατροί της, Παναγιώτης Γιγής, Ανανίας Χατζημπαλόγλου και Βασίλης Χαλβατζούλης, έδιναν την δική τους "μάχη" για να ξαναφέρουν στην ζωή τον αλησμόνητο προπονητή που είχε σωριαστεί στο χόρτο κεραυνοβολημένος από ένα οξύτατο έμφραγμα. Ο κόπος τους και οι προσπάθειες τους ορατές σε όλο το γήπεδο, έδειχναν μάταια. Οι ποδοσφαιριστές έριχναν εν ώρα αγώνα, ματιές στο σημείο της τραγωδίας, και πλησιάζοντας στην πλάγια γραμμή ρωτούσαν, "πως πάει" έχοντας αντιληφθεί τι ακριβώς είχε συμβεί. Ακόμα και οι παίκτες του φιλοξενούμενου Ολυμπιακού, σαστισμένοι από αυτό που αντιλαμβάνονταν, έδειχναν χαμένοι αφού αυτό δεν ήταν κάτι που συνέβη ποτέ στα ελληνικά ποδοσφαιρικά χρονικά και ειδικότερα μάλιστα σε ένα τέτοιο ντέρμπι με παρουσία 40 και πλέον χιλιάδων θεατών, σε ...ζωντανή σύνδεση. Βέβαια τότε ακόμα η τεχνολογία δεν είχε ξεκινήσει καν, και τα πλάνα που καταγράφηκαν στην τηλεοπτική εικόνα από μια μακρινή κάμερα, δεν είναι εύκολο να βρεθούν για την καταγραφή της ιστορικής μνήμης σε ένα τέτοιο αξιοσημείωτο περιστατικό, που είναι έτσι κι αλλιώς συνδεμένο με την πρόσφατη ιστορία του συλλόγου.
Όταν λίγες ώρες αργότερα έγινε γνωστό το τέλος του Γκιούλα Λόραντ, σε μια εποχή χωρίς κινητά, ίντερνετ, τηλεοπτικές φορητές κάμερες και τα συναφή, η είδηση αναλογικά πολύ σύντομα έκανε τον γύρο της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδος και της Ευρώπης. Δυο μέρες μετά η σωρός του μεγάλου τεχνικού συνοδευμένη από αντιπροσωπεία της διοίκησης και των ποδοσφαιριστών, ταξίδευε τυλιγμένη με την σημαία του ΠΑΟΚ για το Φράϊμπουργκ της Γερμανίας, όπου επρόκειτο να ταφεί. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εποχής ήταν ενδεικτικές για το πένθιμο κλίμα που κυριαρχούσε και οι αποσβολωμένοι και αμίλητοι ποδοσφαιριστές αποχαιρετούσαν έναν δικό τους άνθρωπο, που με τις δυο θητείες του στην ομάδα, τους είχε βάλει για τα καλά στον ποδοσφαιρικό χάρτη των μεγάλων ομάδων της χώρας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου