Οι κυβερνήσεις πέφτουνε...

Αγαπητέ, κ. υπουργέ 
Αλλοι 16 νοματαίοι έχουν... ζεστάνει την καρέκλα του υφυπουργού Αθλητισμού πριν από σας. Από τη Μεταπολίτευση και τη σύσταση του συγκεκριμένου υφυπουργείου πέρασε κόσμος και κοσμάκης. Αν βγούμε στον δρόμο και ρωτήσουμε τους περαστικούς, αμφιβάλλω αν θα βρεθεί Ελληνας να τους θυμηθεί όλους. Και στα γήπεδα να πάμε δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε. Και σε αθλητικές λέσχες, επίσης! Περαστικοί ήταν οι περισσότεροι...

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η... καφρίλα μένει. Από τον αδελφό του «Εθνάρχη» ώς χθες πήξαμε στους αθλητικούς νόμους, στους σχεδιασμούς για την πάταξη της βίας, στους καθαρισμούς της «κόπρου του Αυγείου» στον αθλητισμό, στα μεγάλα λόγια και στις... κόκκινες γραμμές. ΤΙΠΟΤΑ δεν έγινε! Στις χειραψίες και στα χαμόγελα έμειναν όλοι τους. Στις υποδοχές στα αεροδρόμια και στις αποστολές σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα. Αντε να δώσουμε και καμιά πλακέτα, να πάρουμε κι εμείς (πλακέτα) και... να περάσει ο επόμενος.

Ξεκινήσατε με το... αριστερό. Επιτρέψτε μου να εκφράσω μια ταπεινή άποψη αλλά και στο ίδιο τραπέζι να καταφέρετε να τους βάλετε, το μόνο που θα... πετύχετε είναι να χάσετε το τραπέζι! Αν θέλουν -που δεν θέλουν- να τα βρουν οι μεγάλοι του ποδοσφαίρου μας δεν χρειάζονται -και ούτε συγκινούνται από- την πρωτοβουλία κανενός.

Δεν πρόκειται να σας πω εγώ τι θα κάνετε. Ούτε πώς θα το κάνετε. Αλλωστε πρόλαβαν πολλοί συνάδελφοί μου να σας... νουθετήσουν και να σας κατευθύνουν στον... σωστό δρόμο. Εγώ απλώς καταγράφω. Το μόνο που ελπίζω είναι, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και αποχωρήσετε από το υφυπουργείο, να θυμόμαστε όλοι τον ΠΡΩΤΟ υφυπουργό Αθλητισμού που «καθάρισε την μπουγάδα». Που δεν «κώλωσε». 
Ιδού η Ρόδος... Αρκεί να δούμε και το «πήδημα». 

ΥΓ.: Το πόνημα που μόλις αναγνώσατε στερείται ονόματα. Μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί στην πλειονότητα υπουργείων, υφυπουργείων και γραμματειών ων ουκ έστι αριθμός... Αλλωστε το είπαμε. Δεν το είπαμε; Η αγάπη μένει στο τέλος. Μέχρι να βρεθεί αυτός που θα μας διαψεύσει. Και ειλικρινά θα είμαστε πολλοί αυτοί που θα τη χαρούμε τη -συγκεκριμένη- διάψευση!

ΥΓ.1: Στο... μουσικοχορευτικό μέρος της σημερινής σελίδας δεν θα μπορούσα να σας προτείνω κάτι διαφορετικό από το ομώνυμο - ομότιτλο άσμα του πονήματος. «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει» (1981, στίχοι: Μανώλης Ρασούλης, μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος) σε μια σπάνια εκτέλεση από τον μεγάλο Μανώλη Αγγελόπουλο. 

FULLpassion #104 EfSyn 07feb2015