Χωρίς άγχος δεν σημαίνει χωρίς φιλοδοξία

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΔΗΣ_

Ο Ομπράντοβιτς ήταν απόλυτος στην επίσημη συνέντευξη Τύπου του φάιναλ φορ. “Είναι μεγάλη επιτυχία και για εμάς και για τον Ολυμπιακό το γεγονός ότι φτάσαμε μέχρι εδώ”. Ο Ιβκοβιτς πιθανότατα να χρησιμοποιούσε ακόμα πιο ενθουσιώδη ορολογία για την δική του ομάδα. Κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός είναι η “σταχτοπούτα” του φετινού φάιναλ φορ αφού στην αρχή της σεζόν κανείς δεν περίμενε τέτοια υπέρβαση από την... κολεγιακή ομάδα του Ντούντα. Αμφότεροι οι Σέρβοι πάντως, ένα πράγμα έχουν πλέον στο μυαλό τους. Να φύγουν από την Πόλη με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από την παρουσία τους εκεί.

Δεν είναι “διπλωματική” η διαπίστωση ότι η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα θα μπουν στους δύο ημιτελικούς με τον ρόλο του φαβορί έναντι των δικών μας ομάδων. Δεν είναι όμως και υπεραισιόδοξη η εκτίμηση ότι αμφότερες οι ελληνικές ομάδες έχουν πιθανότητες και δεν κυνηγούν θαύμα. Οπως επίσης και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό για την ψυχολογία τέτοιων διοργανώσεων. Οτι η μεγάλη πίεση είναι στους αντιπάλους.

Γιατί μπορεί η ΤΣΣΚΑ να αντιμετωπίζει τον πρωταθλητή Ευρώπης, για να μην ξεχνιόμαστε, όμως στους Ρώσους πόνταραν όλοι εξ αρχής για την διαδοχή και τον Παναθηναϊκό τον θεωρούσαν απλά υπολογίσιμο λόγω εμπειρίας. Οσο για το άλλο ζευγάρι, είναι πιο ξεκάθαρη ιστορία. Η Μπαρτσελόνα μετά το περσινό “στραπάτσο” από τον Παναθηναϊκό, έχει το μεγάλος βάρος του “πρέπει να ρεφάρει”. Και θα έχει ενδιαφέρον να δείξει αν το αντέχει, απέναντι σε μια ομάδα που ξεχειλίζει από ενθουσιασμό και, κυρίως, δεν έχει κανένα “πρέπει” πάνω της.

Το πιθανότερο είναι ότι οι δύο ελληνικές ομάδες μπουν στο γήπεδο για τους ημιτελικούς με... φτερά στα πόδια και την ψυχή. Βούτυρο στο ψωμί των Ομπράντοβιτς και Ιβκοβιτς είναι οι υπάρχουσες συνθήκες. Δεν σημαίνει ότι η άριστη ψυχολογία και η καλώς εννοούμενη χαλαρότητα, θα υπερκαλύψει κάθε αγωνιστικό πλεονέκτημα των δύο αντιπάλων. Το βέβαιο όμως, είναι ένα. Το ότι κανείς δεν θα... στήσει στον τοίχο τις δύο ελληνικές ομάδες αν δεν πάρουν το κύπελλο, δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές θα “συγχωρέσουν” εύκολα τους εαυτούς τους. Διότι είναι άλλο πράγμα η έλλειψη άγχους και τελείως άλλο, η έλλειψη φιλοδοξίας.