Είστε ελάχιστος, κύριε Σαμαρά!

ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ_

Με τίποτα δεν παίζουμε στις εποχές που ζούμε. Ούτε με τις συντάξεις των ηλικιωμένων που τους οδηγούν στην εξαθλίωση, ούτε με την ανεπάρκεια φαρμάκων για τους ασθενείς, που τους οδηγούν από τη χειρότερη ποιότητα ζωής έως και το θάνατο, ούτε με τα όνειρα των 25χρονων που μαθαίνουν ότι θα δουλεύουν για 400 ευρώ, ούτε με τις στρατιές των πτυχιούχων, που πρώτα μορφώσαμε ξοδεύοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ ανά κεφάλι (το μεγαλύτερο μέρος η οικογένεια, ένα σημαντικό μέρος η Πολιτεία) και στέλνουμε πλέον στο εξωτερικό για να επιβιώσουν.

Με τίποτα δεν παίζουμε. Ούτε καν με όσα όργανα συνθέτουν το αναπαραγωγικό μας σύστημα και έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε κατά το δοκούν. Καταλάβατε το υπονοούμενο κύριε Σαμαρά;

Δεν ξέρω ποιος απίστευτος κρετίνος σας πρότεινε να χρησιμοποιήσετε παιδικά βλέμματα γεμάτα φόβο, προκειμένου να μαζέψετε ψήφους. Δεν θέλω καν να γνωρίζω αν είχατε βάλει ένα extreme θρίλερ μπροστά στα βλέμματα αυτών των παιδιών, προκειμένου να πετύχετε την κατάλληλη έκφραση. Την έκφραση του φόβου, της απόγνωσης, της κακομοιριάς.

Ξέρω μόνο ότι το σλόγκαν «με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε», μπορείτε να το αντικαταστήσετε –μπας και προσποιηθείτε έναν τύπο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά- το σλόγκαν «με τα παιδιά μας δεν παίζουμε».

Ξέρω επίσης ότι ένας τύπος που χρησιμοποιεί τέτοιες μεθόδους για να ενσπείρει το φόβο σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, δεν είναι απλά λίγος, αλλά είναι ελάχιστος. Ελάχιστος ως άνθρωπος, αντίστοιχα και περισσότερο ελάχιστος για να εκλεγεί πρωθυπουργός και να κυβερνήσει αυτό το ρημαγμένο τόπο. Καληνύχτα…

ΥΓ. Δεν ξέρω ποια ώρα θα ανεβεί το άρθρο στο blog. Εγώ ξέρω τι ώρα το έγραψα. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, λίγα λεπτά αφότου είδα το προεκλογικό τρέιλερ της ΝΔ με τα πιτσιρίκια. Το «καληνύχτα» έχει σχέση με την ώρα της συγγραφής του άρθρου. Ή μήπως όχι;