Και έτυχε και πέτυχε

ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΑΡΑΚΗΣ_

Ο Γιώργος Πρίντεζης πρέπει να έχει πει τη συγκεκριμένη ατάκα φέτος πάνω από... τριάντα φορές. «Κανείς δεν περίμενε όταν ξεκινούσε η χρονιά ότι θα φτάναμε έως εδώ». Το έλεγε όταν ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους 16 της Ευρωλίγκα, στον τελικό του Κυπέλλου, στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, όταν πήρε την 1η θέση της κανονικής περιόδου, στην πρόκριση στο φάιναλ-φορ, στην κατάκτηση της Ευρωλίγκα και εσχάτως στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Και είναι πέρα για πέρα αλήθεια. Ο Ολυμπιακός έτσι όπως σχεδιάστηκε το καλοκαίρι, στηριζόμενος σε αμούστακα παιδιά (Παπανικολάου, Μάντζαρης, Κατσίβελης, Σλούκας, Λούκας, Χάουαρντ) έμοιαζε με ομάδα «αντε να βγάλουμε τη χρονιά». Ομως όπως λένε και στο χωριό μου l’appetit vient en mangeant! Ο γερο-Ντούντα που είναι μανούλα στο να πιάνει μπακίρι και να το μετατρέπει σε χρυσάφι, δούλεψε κυρίως στο να κάνει άνδρες αυτά τα παιδιά και να τους ποτίσει με την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση. Οταν στην εξίσωση μπήκαν οι μέχρι τον χειμώνα αποστασιοποιημένοι Αγγελόπουλοι (που δεν είχαν πάει καν στην επίσημη πρώτη της ομάδας στο ΣΕΦ) και άλλαξαν τους ξένους με τους Ντόρσεϊ και Λο ο Ολυμπιακός απέκτησε μονομιάς άλλη διάσταση. Οταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα δηλαδή, ο Ιβκοβιτς δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει από το να αφήσει τα άγρια άλογα ελεύθερα να τρέξουν στο απάτητο λιβάδι δίχως να τους κρατάει τα χαλινάρια. Οι ήττες που είχε κάνει, κυρίως στην Ευρωλίγκα με ένα πόντο από Κάχα, Καντού, Γαλατά ακόμη και οι σφαλιάρες σε Μόσχα, Πόλη και Μπιλμπάο μόνο καλό είχαν κάνει στην ομάδα του δείχνοντάς της ότι είχε μεν τα φόντα αλλά χρειαζόταν να γαλουχηθεί και να αναλύσει σωστά αυτές τις ήττες για να ξεπεταχτεί. Οπως και έγινε.

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε πανάξια τον τίτλο της Α1 βάζοντας τις βάσεις για κάτι καλό στο άμεσο μέλλον. Η συνταγή είναι πλέον γνωστή. Δεν θέλει κόπο και ιδιαίτερο χρήμα, αλλά τρόπο. Θέλει ελληνικό κορμό, που τον έχει ο Ολυμπιακός αλλά δεν τόλμησε να «περιμένει» τα προηγούμενα χρόνια όταν τόσοι και τόσοι πέρασαν από το ρόστερ του, έχει τον κόσμο του ξανά ενεργό και δίπλα στην ομάδα και τη δίψα για να κατακτήσει κι άλλους τίτλους. Στο χέρι του είναι...