ΓΙΑΝΝΗΣ Σ. ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ_
Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά
αρμενίζουμε. Και επειδή είναι εντελώς αδύνατο πολλές εκατοντάδες αθλητικών
συντακτών κατά την ανάδειξη των καλύτερων ομάδων της χρονιάς που έφυγε, να
είδαν στραβά το γιαλό, τόσο αυτοδικαίως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι στραβά
αρμενίζουμε…
Πέρα από την παγκόσμια πρωτοτυπία της
ΦΙΝΑ να μη δίνει την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην εν ισχύ παγκόσμια
πρωταθλήτρια και να την υποβάλλει στη διαδικασία της πρόκρισης, θέση που
αγγίζει τα όρια της βλακείας αν όχι σκοπιμότητας, κάτω από οποιοδήποτε πρίσμα
και οπτική γωνία το δει κανείς, θα πρέπει χωρίς αμφιβολία να δεχθούμε κάποια
πράγματα που αντανακλούν στο «εσωτερικό», γιατί ο «απεμπόλιση» και η μετατόπιση
των ευθυνών είναι το εθνικό μας σπορ.
Άρα λοιπόν, αφού δεν είναι στραβός ο
γιαλός, στραβά αρμενίζουμε. Και η λάθος… ρότα της πλεύσης έχει αποκλειστικά και
μόνον να κάνει με αυτούς που έχουν το γενικό πρόσταγμα. Τα κορίτσια του Γιώργου
Μορφέση που αποκλείστηκαν στην Τεργέστη και αντί για το Λονδίνο τον Αύγουστο θα
βρεθούν στα ελληνικά νησιά για μπάνια, δεν μπορούν να κατηγορηθούν για έλλειψη
κινήτρου. Ούτε καν να δεχθούμε την άποψη μπορούμε ότι έκλεισαν τον κύκλο τους,
όταν πρόπερσι έπαιξαν τελικό ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, πέρσι αναδέχθηκαν
παγκόσμιες πρωταθλήτριες κερδίζοντας την Κίνα των 1,6 δις ψυχών μέσα στο σπίτι
τους, αυτές που και φέτος ήταν παρούσες στον ευρωπαϊκό τελικό…
Άρα λοιπόν τι πάει στραβά; Τι έφταιξε;
Την απάντηση την έδωσαν οι ίδιες οι αθλήτριες αυτά τα 3 χρόνια στο Ελευθέριος
Βενιζέλος κατά την άφιξή τους μετά τις επιτυχίες. «Είμαστε μόνες» φώναζαν και
αυτοί που έχουν το θεσμικό ρόλο να στηρίζουν είναι μακριά μας. Είναι πασιφανές
ότι ο αθλητισμός είναι μια «ελαστική" δαπάνη για την ελληνική Πολιτεία,
μια υποχρέωση που πολύ θα την διευκόλυνε να την πετάξει από πάνω της ολοσχερώς…
Αυτό φάνηκε τα τελευταία χρόνια καθαρά, από το κόψιμο των κινήτρων για τον
πρωταθλητισμό και τον κατ ουσίαν εξαναγκασμό της αθλούμενης νεολαίας να
αποτραβηχτεί απ αυτόν για να κερδίσει την επιβίωση. Αντί να ενισχύουν
οικονομικά αυτούς που μπορούν να μας κάνουν εθνικά υπερήφανους σε αντιστάθμισμα
με τις δικές τους επιλογές που οικονομικά και κοινωνικά μας εξαθλιώνουν, κόβουν
από τον αθλητισμό ότι μπορούν… Προνόμια, επιχορηγήσεις ομοσπονδιών, ουσιαστική
συμπαράσταση, τα πάντα…
…Και αυτό είναι ένα «έργο» που ξεκίνησε
με το σβήσιμο της Ολυμπιακής Φλόγας του 2004 και ακολουθείται με θρησκευτική
ευλάβεια και σήμερα, από τους κ.κ. Γερουλάνο, Μπιτσαξή, που αντί να πασχίζουν
για το πώς θα ενισχύσουν τον πρωταθλητισμό και μια παγκόσμια πρωταθλήτρια,
έχουν το νου τους μόνο στον πως θα υλοποιηθούν οι περικοπές. Κρίμα, κρίμα…
Όμως εμείς δεν θα πούμε σήμερα μετά από
αυτόν τον αποκλεισμό το: Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται… Αντίθετα θα πούμε:
Πρόεδρε Δημήτρη, Γιώργο (Μορφέση), Σταυρούλα, Αντιγόνη, Αντυ, Αλεξάνδρα,
Ηλέκτρα, Χριστίνα, σας ευχαριστούμε. Για όλα όλα. Είμαστε δίπλα σας…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου