21 Ιουνίου 2012

Ποδόσφαιρο είναι, δεν είναι πόλεμος ή πολιτική


ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥΣΗΣ_

Αίφνης το αυριανό παιχνίδι του Γκντανσκ μεταξύ Ελλάδας- Γερμανίας, απέκτησε γεωπολιτικοστρατιωτικό- οικονομικό χαρακτήρα, σαν το σενάριο εκείνου του μεταπολεμικού φιλμ "Το ημίχρονο του θανάτου" που οι αιχμάλωτοι των στυγερών Γερμανών σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, έκαναν μια ομάδα, που νίκησε μετά βαίων και κλάδων τους δυνάστες τους, οι οποίοι στο τέλος φυσικά και τους εκτέλεσαν.

Αδυνατώ να πιστέψω πως κάπως έτσι είναι τα πράγματα και η υστερία του καταδυναστευμένου φίλαθλου κοινού της χώρας θα βρει την ευκαιρία να εκτονωθεί στους ...κακούς Γερμανούς αύριο.
Δεν είναι παρά μόνο ένα παιχνίδι 90 λεπτών. Μεγάλης ποδοσφαιρικής και αθλητικής σημασίας, αλλά ως εκεί. Εντάξει να δεχτώ πως και μια εθνική ομάδα, όπως τώρα οι δυο ποδοσφαιρικές, είναι οι συνισταμένες των εθνών που εκπροσωπούν. Είναι ως ένα σημείο ο καθρέφτης της εκάστοτε κοινωνίας από την οποία προέρχονται. Είναι αυτό που λέμε πως ο κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αναλογεί και  την ομάδα που μπορεί να φτιάξει. Δεν μπορώ όμως να πιστέψω πως όλο το φίλαθλο κοινό της χώρας και ειδικότερα όσοι θα είναι αύριο βράδυ στο Γκντανσκ θα έχουν ενδιαφέρον μόνο να πικάρουν τον Γερμανικό λαό για την Ανγκελα Μέρκελ και όχι για την ποδοσφαιρική εικόνα που θα αναδείξει στο γήπεδο η Ελλάδα. Μερικές φορές φτάνουμε στα όρια της υπερβολής ως και αστειότητας, όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι Γερμανοί από την πλευρά τους.
Αν δεχτούμε πως ο κάθε λαός αξίζει της κυβέρνησης που έβαλε ο ίδιος στο κεφάλι του, τότε αλήθεια γιατί εμείς θα πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και ικανοποιημένοι για αυτούς που εκλέξαμε και μας έχουν ήδη οδηγήσει στα πρόθυρα της φτώχειας, της κατάρρευσης και  της χρεοκοπίας;

Και σε τελική ανάλυση οι Γερμανοί ποδοσφαιριστές, ή αντίστοιχα οι δικοί μας γιατί να είναι το αντικείμενο της ειρωνείας, του φθόνου ή της αποδοκιμασίας, απλά επειδή οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να βρουν εδώ και καιρό έναν κώδικα συνεννόησης σε οικονομικό επίπεδο;

Πως προεξοφλούμε ό,τι ο Σβαϊστάϊγκερ, ο Μπαντστούμπερ, ή ο Γκόμεζ αποθεώνουν την σκληρή πολιτική της συμπατριώτισας τους καγκελαρίου και δεν είναι αλληλέγγυοι με τον ελληνικό λαό, όπως συνέβη με πολλούς Γερμανούς που προχώρησαν και σε κινητοποιήσεις συμπαράστασης με την Ελλάδα;

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου