«Η... συννεφιά του Ελσίνκι»!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΜΟΥΖΕΛΟΣ_

Τελικά αυτό το Ελσίνκι με… χαλάει! Ωραία, καθαρή πόλη, θαυμάσιοι φίλαθλοι, ιστορικό στάδιο, αλλά ρε παιδί μου, ποτέ δεν χαρήκαμε (πλην ίσως της περίπτωσης του «χάλκινου» Παπαγεωργόπουλου στο  μακρινό 1971) και δεν πήραμε αυτό που θέλαμε σε αγώνες στην πρωτεύουσα της Φινλανδίας!

Ούτε το 1983 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα (παρά το χάλκινο της Βερούλη), ούτε το 1994 στο Ευρωπαϊκό (το αντίστοιχο του Κουκοδήμου στο μήκος), ούτε στο Παγκόσμιο του 2005, ούτε τώρα στο 21^ο Ευρωπαϊκό, παρόλο που Κυριακοπούλου μας έφερε το μετάλλιο για το οποίο είχα… παρακαλέσει σε προηγούμενο σχόλιο!

Αφήστε που με… χαλάει κι ο καιρός! Σχεδόν δε αισθάνεσαι πως νύχτωσε, ξυπνάς χαράματα με τον ήλιο ψηλά, βγαίνεις και σε τρώει η υγρασία, μετά σκας από ζέστη και εκεί που θέλεις να βολτάρεις δίπλα σε καμιά λίμνη σού πέφτει… κατακέφαλα ένα μπουρίνι και γίνεσαι…παπί!

Τέλος πάντων, πάμε στο προκείμενο, μιας κι ο φίλος Κώστας Μπάκος έβαλε σωστά τα πράγματα, αφού κι εγώ με τη γλυκόπικρη γεύση της …μισής ικανοποίησης έμεινα από την ελληνική παρουσία σ’ αυτό το πρωτάθλημα!

Παρακάτω, όταν θα δείτε αναλυτικότερα τους αριθμούς με τις επιδόσεις και τις θέσεις (έχω μια τάση να τους θεωρώ αντικειμενικές αποδείξεις…) θα βρείτε και την απάντηση, για να μη θεωρήσετε «άδικο» κριτή…

Σημειώνω λοιπόν ότι ενώ το 1 μετάλλιο, το 1 πανελλήνιο ρεκόρ, οι 12 παρουσίες σε τελικούς και οι 6 θέσεις στην 8άδα ήταν καλύτερος απολογισμός απ’ τη Βαρκελώνη (7 σε τελικό, 4 θέσεις στην 8άδα) προσωπικά δεν πανηγύρισα την πρόοδο του στίβου μας!

Σε δύσκολη εποχή ήθελες παραπάνω, θα ρωτούσε κάποιος… Ναι, γιατί ήταν μεγάλη ευκαιρία η εικόνα του στίβου να γίνει φωτεινή διαπερνώντας τη  συννεφιά του Ελσίνκι, αν προσέξετε τ’ αποτελέσματα των τελικών και βάλετε δίπλα τις συνήθεις δυνατότητες των εκπροσώπων μας!

Κυρίως όμως γιατί δεν ήθελα να έχω την αίσθηση α) ότι οι περισσότεροι αθλητές και αθλήτριές μας δεν ήταν όσο έπρεπε αγωνιστικά και ψυχολογικά προετοιμασμένοι β) ότι θεωρούσαν «στόχο» το εισιτήριο κι όχι την απόδοσή τους στους αγώνες!

Μην μού πείτε ότι και μερικές φίρμες ή φαβορί απογοήτευσαν, γιατί θα σας παραθέσω δεκάδες νεαρούς και άγνωστους που πήραν μετάλλια, έκαναν εθνικά ή ατομικά ρεκόρ, ξεπέρασαν τον εαυτό τους ακόμη και στην βροχή! Και μερικές «φίρμες» που έδειξαν δύναμη, τόλμη, απόλυτη συγκέντρωση την ύστατη στιγμή, μετατρέποντας την πτώση σε… εκτόξευση!

Αφήνουμε τα λόγια, περάστε στις συγκρίσεις. Δείτε τί έκαναν οι εκπρόσωποί μας στο Ελσίνκι στον πίνακα που ακολουθεί (σε αγκύλη το φετινό τους ρεκόρ, σε παρένθεση η αρνητική ή θετική διαφορά της επίδοσής τους εκεί):

Άνδρες

Λυκ. Τσάκωνας [20.52], πρ. 20.73 (-21/100)  ημιτ. –ακυρώθηκε

Ανδρ. Δημητράκης [1.47.77], πρ. 1.49.88 (- 2΄΄ 11/100)

Κ. Δουβαλίδης [13.41], τελ. 8^ος 13.59 ( -18/100), ημιτ. 13.37 (+ 4/100, n.r),

                                                                                   πρ. 13.57 (- 16/100)

Π. Ιακωβάκης [49.04], τελ. 8^ος 50.57 (- 1΄΄ 53/100), ημιτ. 49.83 (-79/100),

                                                                                        πρ.    50.24 (- 1΄΄ 20/100)

Σπ. Παπαδόπουλος [ 50.72], ημιτ. 51.89 (- 1΄΄ 17/100), πρ. 51.01 (- 19/100)

Κ. Μπανιώτης [2,25μ.], πρ. 2,19μ. (- 6 εκ.)

Δ. Τσιάμης [16,75μ. ], τελ. 9^ος  16,52μ. (- 23 εκ.), πρ. 16,55μ. ( - 20 εκ.)

Κ. Φιλιππίδης [5,65μ.], τελ. 5^ος   5,72μ. (+ 7 εκ., sb),  πρ. 5,50μ. (-15 εκ.)

Γ. Τσάκωνας [8,14μ.], πρ. 7,64μ. ( -50 εκ.)

Δ. Διαμαντάρας [ 8,01μ.], πρ. 7,81μ. ) -20 εκ.)

Γερβ. Φιλιππίδης [79, 82μ.], πρ. 72,39μ ( - 7,43μ.)

Μ. Σταματόγιαννης[ 19,65μ.], πρ. 18,95μ. ( -70 εκ.)

Γ. Τρέμος [62,92μ.], πρ. 56,94μ. ( -5,98μ.)

Γυναίκες    

Μ. Μπελιμπασάκη [ 11.34], πρ. 11.56 ( -22/100)

                                  [ 23.28], ημιτ. 23.31 ( -3/100) , πρ. 23.55 ( -27/100)

Ελ. Φιλάνδρα [ 2.00.44], πρ. 2.02.37 ( - 1΄΄ 93/100)

Ν. Πανέτα [ 14,50μ.], τελ. 6^η  14,23μ. ( - 27 εκ.), πρ. 14,08μ. ( -42 εκ.)

Αθ. Πέρρα [ 14,71μ.], τελ. 7^η  14,24μ. ( -48 εκ.), πρ. 14,22μ. ( -49 εκ.)

Β. Παπαχρήστου [ 14,58μ.], τελ. 11^η  13,89μ. ( - 69 εκ.), πρ. 14,35μ. ( -23 εκ.)

Ν. Κυριακοπούλου [ 4,60μ], τελ. 3^η   4,60μ ( = sb), πρ. 4,40μ. ( -20 εκ)

Κ. Στεφανίδη [ 4,51μ.], τελ. nm , πρ. 4,40μ. ( -11 εκ.)            

Η. Λεδάκη [ 4,40μ.], πρ. 4,35μ. ( -5 εκ.)

Τ. Στεργίου [ 1,92μ.], τελ. 11^η  1,80μ. ( -12 εκ), πρ. 1,87μ. ( -5 εκ.)

Σ. Λίκα [ 59,96μ.], τελ. 9^η  56,25μ. ( - 3,71μ.), πρ. 57,60μ. ( -2,36μ.)

Σ. Υφαντίδου [ 6.109β.], εγκατέλειψε

Αναμφίβολα την καλύτερη εμφάνιση – συνυπολογίζοντας και το βαθμό δυσκολίας – έκαναν η Νικόλ Κυριακοπούλου, ο Κώστας Φιλιππίδης και ο Κώστας Δουβαλίδης, ενώ δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω τη στάση του Περ. Ιακωβάκη, όχι για μόνο τη θαρραλέα συγγνώμη του, αλλά για την παραδοχή πως πήγε με υψηλούς στόχους κι απογοήτευσε πρωτίστως τον εαυτό του!

Θυμίζω τέλος ότι και στο Λονδίνο μπορεί να έχει μουντή ατμόσφαιρα… Εύχομαι να τη… φωτίσουν εκεί η απόδοση και οι επιδόσεις των πρωταθλητών και πρωταθλητριών μας!