/ του ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ /
Η είδηση γράφτηκε πριν λίγες μέρες. Εν όψει του Μουντιάλ, Βραζιλιάνες ιερόδουλες εκπαιδεύονται στην εκμάθηση Αγγλικών για να υποδεχθούν τους αγγλόφωνους επισκέπτες που θα κατακλύσουν τη χώρα τους. Η πληροφορία συνοδεύτηκε και από τη φωτογραφία ενός δασκάλου μπροστά στον πίνακα εν ώρα μαθήματος, που κρατά γελαστός αντί για βέργα ένα, μάλλον πλαστικό, πέος. Φαντάζομαι ως εδώ δεν βρίσκει κανείς τίποτα το χυδαίο ή σεξιστικό.
Προφανώς είναι η φωτογραφία αυτή που απετέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Καλαϊτζή την ίδια μέρα για να κάνει το περίφημο σκίτσο που ξεσήκωσε τόσες αντιδράσεις. ΄Εκανε δηλαδή αυτό που συχνά κάνουν οι γελοιογράφοι, έστησε μία πολιτική αλληγορία προσαρμοσμένη σε ένα πραγματικό και όχι επινοημένο γεγονός και γέννησε το πολιτικό του σχόλιο. Υποθέτω, άσχετα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με την πολιτική άποψή του , ουδείς θα βρεθεί να υποστηρίξει ότι δεν έχει το δικαίωμα να τη γράψει. Ο βασικός της πυρήνας άλλωστε είναι διάχυτος στο δημόσιο λόγο και αντιμετωπίζεται για όποιον θέλει με πολιτική αντιπαράθεση και όχι με λοιδωρίες. ΄Αρα τι μας μένει; Το πέος. Και η αναπηρία του Σόιμπλε.
Το πέος είναι κομμάτι της φωτογραφίας. Κομμάτι δηλαδή του γεγονότος που έδωσε την αφορμή. Δεν ενόχλησε στην φωτογραφία και ενοχλεί στη γελοιογραφία; ΄Ισως γιατί μπήκε στην πρώτη σελίδα...
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ protagon.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου