Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ β. ΜΑΝΕΤΑΚΗΣ
Η ώρα είχε φτάσει 4.30 το απόγευμα της 13ης Σεπτεμβρίου του 1959 όταν ακούστηκε το σφύριγμα της σέντρας στο Φάληρο από τον Αυστριακό διαιτητή Φριτς Σάιπελ. Ολυμπιακός εναντίον Μίλαν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μπροστά σε πάνω από 20.000 οπαδούς τους οι «ερυθρόλευκοι» γίνονται η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετέχει σε επίσημο ευρωπαϊκό αγώνα της UEFA.
Σάββας Θεοδωρίδης, Ηλίας Ρωσσίδης, Θανάσης Κίνλεϊ (Σούλης), Μίμης Στεφανάκος, Κώστας Πολυχρονίου, Μπάμπης Κοτρίδης, Κώστας Παπάζογλου, Γιώργος Σιδέρης, Ηλίας Υφαντής, Θανάσης Μπέμπης και Στέλιος Ψύχος ήταν αυτή η πρώτη θρυλική ενδεκάδα που ξεκίνησε να γράφει Ιστορία. Το τελικό 2-2 κόντρα στους Ιταλούς θεωρήθηκε άθλος για 'κείνη την εποχή. Οπως «άθλος» θα θεωρούνταν και σήμερα αυτό που έκαναν -τότε- οι «αιώνιοι» αντίπαλοι. Οταν αντιπροσωπεία ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού (Λινοξυλάκης, Νεμπίδης, Αγγελόπουλος) επισκέφθηκαν την «ερυθρόλευκη» αποστολή στο ξενοδοχείο, τους προσέφεραν ανθοδέσμη, φωτογραφήθηκαν μαζί τους και τους ευχήθηκαν καλή επιτυχία!
Από 'κείνο το απόβραδο ώς σήμερα πέρασαν 23.636 ημέρες. Κάπου 64 χρόνια, 8 μήνες και... κάτι ψιλά. Κι απόψε ο Ολυμπιακός, η ποδοσφαιρική ομάδα του «Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς», έχει γιορτή. ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΛΙΚΟ! Ναι, δεν είναι τελικός του Πρωταθλητριών. Ούτε του Εκθέσεων (UEFA αργότερα, Europa, τώρα). Ούτε Κυπελλούχων (μας... τελείωσε). ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΛΙΚΟ Conference League. Τρίτο τη τάξει αλλά ΤΕΛΙΚΟ! ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΕΛΙΚΟ. Και γιορτάζει. Λίγα χιλιόμετρα βορειότερα από το Φάληρο. Στην «Αγια-Σοφιά».
Η γιορτή -για μένα- είναι δεδομένη. Αν γίνει και με την κούπα αγκαλιά, ακόμη καλύτερα. Μια γιορτή «ερυθρόλευκη» σ' ολόκληρη την Ελλάδα και τον απανταχού Ελληνισμό. Μια γιορτή για τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Μια γιορτή στην οποία θα λείπουν πολλοί. Θα λείπουν οι Θρύλοι που τον έκαναν Θρύλο! Κάποιοι θα είναι στο γήπεδο. Κάποιοι άλλοι, όχι. Οι περισσότεροι θα βλέπουν από ψηλά, από τον ουρανό της Νέας Φιλαδέλφειας την ομάδα τους ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΛΙΚΟ. Με τα ερυθρόλευκα χρώματα που τίμησαν όλοι τους στο πέρασμα των χρόνων, των δεκαετιών. Εδώ, στη ρωγμή του χρόνου, μια ανάσα από τη συμπλήρωση 100 χρόνων ύπαρξης του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Ηταν 10 Μαρτίου του 1925 που «Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον "Ολυµπιακός Σύνδεσµος Φιλάθλων Πειραιώς" Σωµατείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωµατικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής», όπως ανέφερε το Καταστατικό ίδρυσης. Απόψε, στη Νέα Φιλαδέλφεια, θα είναι παρόντα και τα 33 ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού: οι Ανδριανόπουλοι (Γιάννης, Γιώργος, Ντίνος και Βασίλης), ο Μιχάλης Μανούσκος, ο Νότης Καμπέρος, ο Κώστας Κλειδουχάκης και οι Δημήτρης Ανδρόνικος, Νίκος Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Οθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγκόπουλος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Συμιγδαλάς, Νίκος Συμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς.
Θα είναι μαζί τους και ο πέμπτος Ανδριανόπουλος, ο Λεωνίδας, αγκαλιά με τον Αττίλιο και τους Κουράντη, Λεκκό, Πανόπουλο, Κορωναίο, Τερεζάκη. Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος με τον Γιώργο Σιδέρη, τον Γιάννη Βάζο, τον Θεολόγο Συμεωνίδη και τον Νίκο Γόδα. Παρέα με τους Γιώργο Δαρίβα, Ανδρέα Μουράτη, Ηλία Ρωσίδη, Θανάση Μπέμπη, Νίκο Γιούτσο, Βαγγέλη και Γιάννη Χέλμη, Ηλία Υφαντή, Μπάμπη Κοτρίδη, Σάββα Θεοδωρίδη, Μίμη Στεφανάκο, Κώστα Πολυχρονίου. Με τον Μάρτον Μπούκοβι και τον Βασίλη Μποτίνο.
Εκεί κι ο Νίκος Αναστόπουλος με τον Τάσο Μητρόπουλο. Μαζί κι ο Βαγγέλης Κουσουλάκης, ο Νίκος Σαργκάνης, ο Μάικ Γαλάκος, ο Γιάννης Κυράστας, ο Τάκης Νικολούδης, ο Μάρτιν Νοβοσέλατς, ο Πέτρος Μίχος, ο Σταύρος Παπαδόπουλος κι ο Νίκος Βαμβακούλας. Στην ίδια «εξέδρα» οι: Γιώργος Δεληκάρης, Βασίλης Καραπιάλης, Υβ Τριαντάφυλλος, Παναγιώτης Κελεσίδης, Λάκης Πετρόπουλος, Μιχάλης Κρητικόπουλος. Κοντά τους ο Γιάννης Γκαϊτατζής, ο Χρήστος Ζαντέρογλου, ο Παύλος Βασιλείου, ο Αριστείδης Παπάζογλου.
Οι χρόνοι, οι ημερομηνίες, οι δεκαετίες δεν έχουν απόψε αξία. Ολοι οι Θρύλοι, ΜΙΑ εποχή. Εκατό -παρά ένα- χρόνια Ιστορίας. Πλάι στον Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα και τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο Ρομέν Αργυρούδης, ο Δημήτρης Περσίδης, ο Χούλιο Λοσάντα κι ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Νίκος Γουλανδρής, με τον Τόζα Βεσελίνοβιτς, τον Κώστα Δαβουρλή, τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον Τάκη Λεμονή. Ο Νίκος Τσιαντάκης δίπλα δίπλα με τον Κάζιμιρ Γκόρσκι, τον Μίλτον Βιέρα, τον Βασίλη Σιώκο και τον Σταύρο Νταϊφά. Εκεί και ο Σωκράτης Κόκκαλης ανάμεσα στον Λάκη Γκλέζο, τον Θανάση Αγγελή και τους Ελευθερόπουλο, Νικοπολίδη, Γεωργάτο, Γιαννακόπουλο, Ιβιτς, Γκόγκιτς, Καρεμπέ. Παρέα με τον Ριβάλντο και τον Τοροσίδη. Τον Μέλμπεργκ, τον Ολεγκ Μπλαχίν, τον Λάγιος Ντέταρι, τον Ολεγκ Προτάσοφ, τον Γιώτη Τσαλουχίδη, τον Χουάν Φούνες.
Λείπουν κι άλλοι, πολλοί, από το κείμενο αυτό. Θα είναι όμως εκεί. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ. Πλάι στην ομάδα τους. Στον ουρανό της Νέας Φιλαδέλφειας. Μαζί με τους «Αγγελους του Θρύλου», τους 21 νεκρούς της Θύρας 7: Αναστάσιος Πιτσόλης. Αντώνης Κουρουπάκης, Βασίλης Μάχας, Γεράσιμος Αμίτσης, Γιάννης Διαλυνάς, Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Σπηλιόπουλος, Δημήτριος Αδαμόπουλος, Ευστράτιος Λούπος, Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, Ηλίας Παναγούλης, Κώστας Καρανικόλας, Κώστας Μπίλας, Κώστας Σκλαβούνης, Μιχάλης Κωστόπουλος, Μιχάλης Μάρκου, Νίκος Φίλος, Παναγιώτης Τουμανίδης, Σπύρος Ανδριώτης, Σπύρος Λεωνιδάκης, Χρήστος Χατζηγεωργίου.
Δεν θα 'ναι στο γήπεδο ο Θόδωρος Νικολαΐδης. Θα κάνει κύκλους με το αυτοκίνητό του στους γύρω δρόμους της Νέας Φιλαδέλφειας και θα σχεδιάζει στο μυαλό του το αυριανό πρωτοσέλιδο του «ΦΩΤΟΣ». Θα ακούει τον αγώνα στο ράδιο και θα τηλεφωνεί στον Σταύρο Τσώχο κάθε τρεις και λίγο: «Ελα, Σταύρο, καθαρό φάουλ έκανε ο Ιταλός στον Φορτούνη. Και κόκκινη ήταν και πέναλτι»...
