ΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΑΜΟΥΖΕΛΟΣ_
Πολλά
ειπώθηκαν και γράφτηκαν –επικριτικά ή ειρωνικά- για τους Φιλανδούς κριτές στο πρόβλημα (;) που δημιουργήθηκε
–μάλλον από τις ίδιες τις αθλήτριες- στον προκριματικό του κοντώ στο Ελσίνκι, αλλά
η πραγματικότητα και η αλήθεια απέχουν πολύ!
Επισημαίνω
μερικά πράγματα όχι φυσικά επειδή χαίρομαι που στις λεπτομέρειες αποκλείστηκε
απ’ τον τελικό η αθλήτριά μας Στέλλα- Ηρώ Λεδάκη, αλλά επειδή στον αθλητισμό
και στη δημοσιογραφία οφείλουμε να τηρούμε απόλυτα τους κανόνες και να
υπηρετούμε την αλήθεια προς όφελος του κοινού!
Οι κανονισμοί
δεν εφαρμόζονται κατά το δοκούν, ούτε γίνονται λάστιχο…
Ο κανονισμός
(άρθρο 180.12) λοιπόν (που οφείλουν να εφαρμόζουν απαρέγκλιτα οι κριτές)
υποχρεώνει τους αθλητές/τριες α) να συνεχίζουν έως το προκαθορισμένο ύψος του
ορίου πρόκρισης και (σε συνδυασμό με το 181.2 β) εάν αφήσουν τις προσπάθειες σε
συγκεκριμένο ύψος χάνουν το δικαίωμα να επιχειρήσουν σ’ αυτό, αλλά μόνο στο
επόμενο.
Ισοβαθμία
στην τελευταία θέση (12η) και ταυτόχρονη πρόκριση στον τελικό θα
υπήρχε στην περίπτωση του επί κοντώ, μόνο αν η Τσέχα Πτατσνίκοβα είχε
επιχειρήσει –όπως όλες οι αντίπαλές της- άλματα στα 4,40μ. και είχε αποτύχει.
Τότε εκείνη, η Λεδάκη και οι Πύρεκ θα έμεναν ισόπαλες και θα προκρίνονταν!
Η Τσέχα
επικοντίστρια όμως είχε δηλώσει ότι «αφήνει/forgoes)» το δικαίωμα να πηδήξει στα 4,40μ.
για να επιχειρήσει στο επόμενο ύψος (4,45μ που ήταν και το όριο πρόκρισης), άρα
δικαιούνταν και υποχρεούνταν να το κάνει (όπως και οι άλλες 11) με στόχο να
κριθεί ο αγώνας εκεί!
Οι αθλήτριες
είτε από αλτρουισμός είτε από δικαιολογημένη παρερμηνεία του κανονισμού είτε
και με τη σκοπιμότητα ν’ αποφύγουν περαιτέρω κούραση ζήτησαν να ολοκληρωθεί ο
προκριματικός και να μετάσχουν στον τελικό οι 14… Σωστά όμως οι κριτές ζήτησαν
τη συνέχιση του αγώνα στα 4,45μ. Μπορεί εκεί οι περισσότερες να έκαναν …χαβαλέ,
έχοντας βέβαιη την πρόκριση, αλλά η Τσέχα πήδησε το ύψος, πέρασε 1η
στην κατάταξη και σχημάτισε πάραυτα τη 12άδα του τελικού, δίνοντας τέλος στον
αγώνα! Προς πικρία φυσικά των Λεδάκη-Πύρεκ…
Μπορούσε όμως
να συμβεί και το εξής, είτε τυχαία είτε ηθελημένα (για λόγους αλτρουισμού…). Αν
η Πτατσνίκοβα αποτύγχανε τρεις φορές στα 4,45μ. θα έμενε ισόπαλη στη 12η
θέση μαζί με τις άλλες δύο, όπως κι αν είχε κάνει ένα ή δύο αποτυχημένα άλματα
στα 4,40μ. και δήλωνε αδυναμία να συνεχίσει λόγω τραυματισμού ή ενοχλήσεων κ.α.
Τότε πάλι θα ήταν ισόπαλες και θα προκρίνονταν 14 αθλήτριες στον τελικό!
Τίποτα απ’
αυτά δεν συνέβη κι έτσι φιναλίστ και κριτές γλύτωσαν από έναν μεγαλύτερης
διάρκειας τελικό, με όσα (αρνητικά) μπορούσε να συνεπάγεται, δεδομένων μάλιστα
και των ευμετάβλητων καιρικών συνθηκών στο Ελσίνκι.
Αυτά για να
ξέρουμε τι λέμε και όχι απλώς για να επικρίνουμε φιλελληνικά…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου