ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
Μια βιντεοκασέτα
29 Ιουνίου 2004
Διηγείται ο Ούγκο Τοκάλι: «Μου έφεραν μια κασέτα ενός
αγοριού που έπαιζε στην Μπαρτσελόνα. Μου άρεσε πολύ αυτό που έκανε, αλλά... σε
αυτές τις περιπτώσεις πάντα έχω το νου μου μήπως η κασέτα είναι από κάποιον
εκπρόσωπο-μάνατζερ του παίκτη. Επίσης ο παίκτης ήταν μικρός... Έτσι που είπα
όχι... θα περιμένω για λίγο. Πήγα για παιχνίδι στη Φινλανδία με την ομάδα των
κάτω των 17 και όταν γύρισα πήρα τις πληροφορίες μου σχετικά με εκείνον τον
ποδοσφαιριστή. Όλοι μου έλεγαν καλά λόγια γι' αυτόν. Πήγα να δω τον Χούλιο
Γκροντόνα, τον πρόεδρο της Αργεντίνικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Συμφωνεί να
καλέσω τον μικρό και οργανώνω δύο φιλικά παιχνίδια με την Παραγουάη και την
Ουρουγουάη». Το ζητούμενο ήταν ο Λίο Μέσι, ένας άγνωστος από την άλλη μεριά του
Ατλαντικού. Και η περίφημη κασέτα που είχε πάρει ο Τοκάλι (τότε υπεύθυνος για
τις ομάδες νέων στην ομοσπονδία της Αργεντινής, μετέπειτα προπονητής της Κόλο -
Κόλο, ομάδας της Α' κατηγορίας της Χιλής).
Η κασέτα προερχόταν από τον Κλαούντιο Βίβας, βοηθό του
Μαρσέλο Μπιέλσα που έχει το παρατσούκλι «ο τρελός» και την περίοδο εκείνη ήταν
ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Αργεντινής, μετέπειτα προπονητής της
Εθνικής Χιλής. Παλιός παίκτης και παλιός τεχνικός των Νιούελς ο Βίβας ήταν
περίεργος για τον παίκτη από το Ροζάριο, πρώην «λεπρό» όπως και ο ίδιος, τον
οποίο είχε γνωρίσει στην ακαδημία ποδοσφαίρου Μαλβίνας και που τώρα έκανε
αίσθηση στην Ευρώπη. Με αποτέλεσμα να αποφασίσει να θέσει στην κρίση του
τεχνικού την κασέτα με τους αγώνες του συμπατριώτη του. Το πράγμα προχωράει, εντέλει
το είπαν και το έκαναν διοργανώνοντας δύο φιλικά παιχνίδια για να τον δουν σε
δράση. Η πρώτη επαφή με την Μπαρτσελόνα από τη μεριά της Αργεντίνικης
Ομοσπονδίας φτάνει μ' ένα έγγραφο-πρόσκληση στο οποίο το όνομα είναι γραμμένο
λανθασμένα (Μecci αντί για Messi) στις αρχές Μαΐου και το αίτημα δεν γίνεται
αποδεκτό. Ο μικρός είχε μια υποχρέωση για το Κύπελλο Ισπανίας. Στα τέλη Ιουνίου
είναι πλέον εφικτή η συμμετοχή του στην Εθνική. Η Ομοσπονδία της Αργεντινής
βιαζόταν να τον βάλει να παίξει, να κάνει το ντεμπούτο του. Ο Λιονέλ ζούσε στην
Ισπανία τρία χρόνια συνολικά, έπαιζε στην Μπάρτσα στις κατώτερες κατηγορίες,
υπήρχε ο κίνδυνος να τον χάσουν και να τον δουν με τη φανέλα της Ισπανίας, των
«φούριας ρόχας». Μια πιθανότητα όχι και τόσο μακρινή, με δεδομένο ότι ο Χινές
Μενέντεθ, προπονητής της Εθνικής κάτω των 16, είχε προσφέρει στον Λίο ένα χρόνο
πριν, κατά τη διάρκεια του ισπανικού Κυπέλλου στο Αλμπαθέτε, τη δυνατότητα να
παίξει στην ομάδα της Ισπανίας. Έλαβε ένα ευγενικό «όχι, ευχαριστώ» σαν
απάντηση. Ο Λίο, παρότι ζει στην Ιβηρική Χερσόνησο, νιώθει βαθιά μέσα του
Αργεντινός.
Αλλά ποιος ξέρει, ίσως, επιμένοντας, το αγόρι να άλλαζε
ιδέα. Έτσι, ήταν καλύτερα να προλάβουν την Ομοσπονδία της Ισπανίας. «Έφτασε μια
Δευτέρα για να προπονηθεί με τους κάτω των 20», θυμάται ο Τοκάλι. «Ήταν ένα
πολύ συνεσταλμένο παιδί, δεν γνώριζε κανέναν και κανείς δεν τον γνώριζε». Ενώ
οι συμπαίκτες του στην ομάδα είχαν ήδη φτιάξει ένα όνομα στο τοπικό πρωτάθλημα
-όπως ο Πάμπλο Ζαμπαλέτα, ο Οσκαρ Ουστάρι και ο Εζεκιέλ Γκαράι-, ο ίδιος δεν το
είχε. Καθόταν σε μια γωνιά στα αποδυτήρια του σταδίου της Αρζεντίνος Τζούνιορς.
χωρίς να λέει τίποτα. Όταν έφτασε η στιγμή για να προπονηθεί και να πιάσει την
μπάλα, η αντίδραση του αλλάζει. Δεν ήταν τόσο ντροπαλός όσο φαινόταν. Άρεσε
στον προπονητή. Αξιολόγησε την ικανότητά του, την ταχύτητά του, αλλά δεν τον
εντυπωσίασε τρομερά.
Στις 29 Ιουνίου, ο αγώνας ενάντια στην Παραγουάη. Ο Λίο
δεν είχε μπει στην αρχική ενδεκάδα εξαιτίας της ηλικίας του, αλλά και επειδή
δεν ήθελαν να τον πιέσουν πολύ. Μέχρι που στο δεύτερο ημίχρονο, γύρω στο 50°
λεπτό, όταν οι Αργεντινοί ήδη κέρδιζαν με 3-0, ο Τοκάλι τον πλησίασε. Τον
ακουμπάει στον ώμο και του λέει: «Πήγαινε να κάνεις ζέσταμα για να μπεις».
Ξαφνιασμένος, και συγκινημένος, ο «Ψύλλος» βγαίνει στο γήπεδο με τη φανέλα των
«αλμπισελέστε». Και αποδεικνύει αυτό που αξίζει, «καθαρίζει» τους αντιπάλους
του και πετυχαίνει ένα γκολ. «Τον είχα δει στις φάσεις που δημιουργούσε», λέει
ο Τοκάλι. «Αν στις προπονήσεις ήταν καλός, στο γήπεδο την ώρα του αγώνα ήταν
άλλο πράγμα». Το φιλικό έληξε με 8-0 και το παιδί είχε καταπλήξει πραγματικό
τους προπονητές.
Έτσι λοιπόν ο Τοκάλι το ίδιο βράδυ δέχεται ένα τηλεφώνημα
από τον φίλο του Χοσέ Πέκερμαν, τον προκάτοχο του στον πάγκο των νέων. «Με
ρώτησε από πού έβγαλα αυτό το παιδί. Του φαινόταν καταπληκτικό. "Στον
επόμενο αγώνα θα είναι βασικός, έτσι;"». Αλλά τελικά όχι, ενάντια στην
Ουρουγουάη, στην Κολόνια, δεν έπαιξε από την αρχή. Παρ' όλα αυτά όταν μπήκε
άρχισε πάλι να συναρπάζει. Τόσο που την επόμενη ημέρα, την Κυριακή 4 Ιουλίου, η
αθλητική εφημερίδα του Μπουένος Άιρες «Όλε» γράφει: «Ο μικρός Μέσι είναι κάτι
πολύ σημαντικό. Έβαλε δύο γκολ, συμμετείχε στο τέταρτο και ήταν ο πρωταγωνιστής
του αγώνα στο 4-1 ενάντια στην Ουρουγουάη». Τελικά, στη διπλή πρόβα στην οποία
δοκιμάστηκε ο Λίο λειτούργησε καταπληκτικά. Όντως τα κατάφερε. Έτσι ο Τοκάλι
δεν είχε κανέναν ενδοιασμό στο να τον συμπεριλάβει στη λίστα των 20 παικτών που
θα συμμετάσχουν τον Ιανουάριο του επόμενου χρόνου στο Νοτιοαμερικάνικο
Πρωτάθλημα, το οποίο δίνει εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών.
Κάτι αξιοσημείωτο. Ο Μέσι μαζί με τον Μάουρο Αντρές
Ζανότι (που παίζει στην Τερνάνα στην Ιταλία) είναι οι μοναδικοί «παίκτες από το
εξωτερικό» και επιπλέον ο Λίο είναι ο πιο μικρός του γκρουπ. Γεννήθηκε το 1987,
ενώ οι άλλοι είναι 18 και 20 χρόνων και με μεγάλη εμπειρία σε όλα τα επίπεδα
του αργεντίνικου πρωταθλήματος.
Και φτάνοντας στο Κύπελλο Νότιας Αμερικής. Αγωνίζονται
στην Κολομβία, στην Αρμένια, στη Μανισάλες και στην Περέιρα, πόλεις της
κεντρικής οροσειράς, στην περιοχή που ονομάζεται Καφετέρα, μακριά από την
πρωτεύουσα Μπογκοτά. Παίζουν σε μεγάλα υψόμετρα. Από τα 1.650 μέτρα στην
Αρμένια μέχρι 2.500 μ. στη Μανισάλες και η προσαρμογή των Αργεντινών δεν
αποδεικνύεται κάτι ιδιαίτερα εύκολο. Στις 12 Ιανουαρίου του 2005, στο στάδιο
«Σεντενάριο» της Αρμένια, γίνεται ο πρώτος αγώνας ενάντια στη Βενεζουέλα. Και
ως συνήθως, ο Μέσι δεν είναι βασικός, βρίσκεται στον πάγκο. Μπαίνει στο 15°
λεπτό του δεύτερου ημιχρόνου στη θέση του Εζεκιέλ Λαβέτσι, μετέπειτα σέντερ φορ
της ιταλικής Νάπολι. Το αποτέλεσμα στο σημείο αυτό είναι 1 -0 για την
«αλμπισελέστε». Μετά από 8 λεπτά έρχεται το 2-0, και το κάνει ο Μέσι. Ο αγώνας
τελειώνει με 3-0. Η ήττα των Βινοτίντο (Βενεζουελάνων) ήταν ξεκάθαρη. Και η
εμφάνιση του παίκτη από το Ροζάριο άριστη. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και στη
Μανισάλες, στο στάδιο «Παλογκράντε», αυτή τη φορά κόντρα στη Βολιβία. Στην αρχή
του δεύτερου μέρους, ο προπονητής βάζει στον αγώνα το νούμερο 18 στη θέση του
Μπαριέντος για να προσπαθήσει να δώσει περισσότερη ώθηση στην ομάδα.
«Και μέσα σε 5 λεπτά, ο Μέσι απέδειξε την κλάση του» όπως
έγραψε η εφημερίδα της Αργεντινής «Έποκα». Ξεκινώντας από το κέντρο του γηπέδου
και χωρίς να μπορεί να τον σταματήσει κανείς από τους αντιπάλους, μέχρι να
φτάσει σε ένα σουτ που κατέληξε στο παραθυράκι της εστίας. Μια καταπληκτική
ενέργεια που, σίγουρα, ήταν υποψήφια για να στεφθεί σαν η καλύτερη όλου του
Κυπέλλου της Νότιας Αμερικής κάτω των 20. Και στα 12 λεπτά, και πάλι ο Μέσι
έκανε το 3-0. Δυο μέρες αργότερα ήταν η σειρά του Περού, και ο Μέσι, για πρώτη
φορά, ήταν βασικός. Και θα είναι μόνο για τρεις αγώνες. Στους υπόλοιπους ο
Ούγκο Τοκάλι θα τον χρησιμοποιεί πάντα στο δεύτερο μέρος.
- Γιατί;
«Ήταν μια δική μου επιλογή», δικαιολογείται ο Τοκάλι. «Το
παιδί δεν είχε τον ρυθμό ενός ολόκληρου αγώνα ακόμα, ήταν μαθημένος να παίζει
με τους νέους της Μπάρτσα και δεν είχε την ένταση με την οποία παίζουν στη
Νότια Αμερική... ήταν αγώνες πολύ απαιτητικοί. Και μετά οι αντίπαλοι ήταν της
κατηγορίας του '85, αυτός ήταν της κατηγορίας του 87, δύο χρόνια διαφορά είναι
πολλά για αυτήν την ηλικία. Έτσι που για να μην τον κουράσουμε και για να μην
του δώσουμε τόση ευθύνη αποφάσισα να τον χρησιμοποιώ με προσοχή».
Μια επιλογή που έδωσε καλά αποτελέσματα. Στο τελευταίο
παιχνίδι στις 6 Φεβρουαρίου στη Μανισάλες, Αργεντινή - Βραζιλία. Ο Μέσι
αντικαθιστά τον Νέρι Καρντόσο στο 65° λεπτό του αγώνα, 10 λεπτά μετά
εκμεταλλεύεται μια σέντρα του Μπαριέντος και με ένα συρτό σουτ που καταλήγει
στο βάθος της εστίας κάνει το 2-1 και σφραγίζει τη νίκη, πετυχαίνοντας και το
πρώτο του γκολ ενάντια στους «αιώνιους» αντιπάλους. Στο τέλος η Αργεντινή
κατατάσσεται τρίτη μετά τις Κολομβία και Βραζιλία και παίρνει την πρόκριση για
το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 της Ολλανδίας. Ο Μέσι έβαλε 5 γκολ, δεύτερος
σκόρερ, μετά τον Κολομβιανό Ούγκο Ρονταγιέγκα, που πέτυχε 11 γκολ. Ο
Ρονταγιέγκα, 19 χρόνων, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό στο να πυροδοτεί
αντιπαλότητες: «Αναμφισβήτητα είμαι καλύτερος από τον Μέσι», δηλώνει, «αλλά
υπάρχει μια διαφορά πολύ μεγάλη μεταξύ μας, αυτός παίζει στην Μπαρτσελόνα και
εγώ στο Κιντίο». Ο Λίο απαντάει με μετριοφροσύνη: «δεν έχω τίποτα να πω,
δουλεύω για την ομάδα». Η ΦΙΦΑ τον συμπεριλαμβάνει απόλυτα δίκαια στην καλύτερη
ενδεκάδα του Νοτιοαμερικανικού Κυπέλλου. Επιτυχία που οπωσδήποτε πιστώνεται και
στον προπονητή.
«Λάτρεψα», εξομολογείται ο Τοκάλι, «την αλλαγή του
ρυθμού, την επιτάχυνση από το μηδέν στο εκατό και ξανά στο τίποτα, τις
προσποιήσεις για να ξεφορτωθεί τον αντίπαλο, την απίστευτη ταχύτητα με την
μπάλα πάντα κολλημένη στο πόδι του. Αποδεικνύει ότι παρά τη μέση σωματική του
κατατομή πετυχαίνει πολλά γκολ, έχει ένα αριστερό πολύ καλό και καταπληκτικό
χτύπημα της μπάλας».
Για τον Ούγκο Τοκάλι, παρ' όλα αυτά, ο αγώνας ενάντια στη
Βραζιλία ήταν ο τελευταίος στην ομάδα κάτω των 20. Ο Πέκερμαν, ο τεχνικός της
Εθνικής Ανδρών, τον θέλει στο πλευρό του σαν αποκλειστικό βοηθό, καθώς πλησίαζε
το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γερμανία. Αυτός που έχει πλέον τον έλεγχο της Εθνικής
Νέων που τον Ιούνιο θα πάει να παίξει στην Ολλανδία είναι ο Φραντσίσκο «Πάντσο»
Φεράρο. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων μηνών πριν το ραντεβού, ο «Πάντσο»
διορθώνει, βάζει και βγάζει παίκτες. Μπαίνουν για παράδειγμα ο Κουν Αγουέρο,
σήμερα επιθετικός της Μάντσεστερ Σίτι και πριν της Ιντεπεντιέντε και της
Ατλέτικο Μαδρίτης, και ο Φερνάντο Γκάγο, που έπαιζε στους Νέους της Μπόκα και
έπειτα πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αποκλείονται οι Μποσέλι και Ζανότι. Λίγο πριν
τους αγώνες αποκλείει τον Χοσέ Σόουσα της Εστουντιάντες που είχε σπάσει το
αριστερό του χέρι. Επίσης έπρεπε να ξεχάσει ότι θα δούλευε με την ομάδα ολόκληρη
όπως συνήθιζαν οι προκάτοχοι του. Οι υποχρεώσεις πολλών από τους παίκτες του
(βασικοί στις ομάδες της Αργεντινής), δεν του το επιτρέπουν. Ο Μέσι
μετατρέπεται σε παίκτη - κλειδί της ομάδας, μόλις είχε κερδίσει το πρωτάθλημα
με την Μπαρτσελόνα και πολλοί περίμεναν ότι στην Ολλανδία θα φτάσει στην
απόλυτη καταξίωση. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η Αργεντινή ήταν από τα
φαβορί του τουρνουά. Θέλει τον 5° τίτλο της στην κατηγορία των Νέων. Είχε
κερδίσει τρεις από τις τελευταίες τέσσερις διοργανώσεις (Κατάρ 1995, Μαλαισία
1997 και Αργεντινή 2001) και όλες κάτω από την καθοδήγηση του Πέκερμαν χωρίς να
ξεχνάμε την κατάκτηση του 1979 στην Ιαπωνία, με τον Ντιέγκο Μαραντόνα μεγάλο
πρωταγωνιστή.
Σάββατο 11 Ιουνίου, στο Ένσεντε, στο στάδιο της Τβέντε,
ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έκπληξη! Ο Μέσι δεν είναι στην αρχική
ενδεκάδα, μένει στον πάγκο και η «αλμπισελέστε» χάνει με 1 - 0. Μια κακή αρχή
στη διοργάνωση, αλλά ο Μέσι καθησυχάζει τους πάντες: «Είμαι σε καλή ψυχολογική
κατάσταση και πιστεύω ότι είμαι σε θέση να μπορώ να παίξω 90 λεπτά, αλλά πρέπει
να σεβαστώ τις αποφάσεις του προπονητή μου». Και συμπληρώνει: «Η ομάδα πρέπει
να συνέλθει γιατί έχει καλούς παίκτες. Έχουμε όλα τα στοιχεία για να
προκριθούμε». Και είχε δίκιο και το απέδειξε στις 14 Ιουνίου κόντρα στην Αίγυπτο.
Αυτή τη φορά ήταν βασικός. Βάζει το πρώτο γκολ διασπώντας την αφρικανική άμυνα
και μετά ο Ζαμπαλέτα φροντίζει να κλείσει οριστικά το σκορ. Ο τρίτος αγώνας
είναι πολύ δύσκολος απέναντι στη Γερμανία και κρίνει την πρόκριση στους
δεκαέξι. Οι Γερμανοί έχουν ένα βαθμό περισσότερο από την Αργεντινή και μια
ισοπαλία τους φτάνει για να προκριθούν. Αλλά ο Μέσι κάνει τη διαφορά. Παίρνει
πάνω του την κατάσταση, κατατροπώνει τους αντιπάλους και τελικά κάνει μια πάσα
ακριβείας, ο Όμπερμαν αφήνει να περάσει η μπάλα και ο Νέρι Καρντόσο κάνει το
τελικό 1 -0.
Η διαδρομή μέχρι τον τελικό παρουσιάζεται γεμάτη
δυσκολίες: πρώτα η Κολομβία, η νικήτρια του Κυπέλλου Νότιας Αμερικής. Ο Μέσι
υποφέρει από την έλλειψη συμπαικτών που μπορούν να τον βοηθούν στην κυκλοφορία
της μπάλας, παρ' όλα αυτά, στο 12° λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου κατορθώνει να
ισοφαρίσει, εξουδετερώνοντας το πρώτο γκολ των Κολομβιανών. Η είσοδος του
Γκάγο, του Πάμπλο Βίτι και του Εμιλιάνο Αρμεντέρος δίνει άλλον αέρα στην ομάδα
και στο 93° λεπτό ο Χούλιο Μπαροσο σκοράρει και το ενδεχόμενο παράτασης
απομακρύνεται. Στα προημιτελικά τους περίμενε η Ισπανία του Ινιάκι Σάεθ. Ένας
πρόωρος τελικός, γράφουν όλοι, γιατί οι Ισπανοί είναι οι τωρινοί πρωταθλητές
Ευρώπης και επειδή στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 έφτασαν στον
τελικό, αφήνοντας, τελικά, τη Βραζιλία να τους κλέψει τον τίτλο. Μιλώντας για
μονομαχίες, είχε καλλιεργηθεί μια μεγάλη προσδοκία για να δουν τον Μέσι και τον
Σεσκ Φάμπρεγας πρόσωπο με πρόσωπο, δύο παιδιά 18 ετών (ο Λίο κλείνει τα 18 ακριβώς
μια ημέρα πριν τον αγώνα). Φίλοι στην Μπαρτσελόνα και αντίπαλοι στο γήπεδο.
«Με τον Μέσι τα πήγαμε καλά από την πρώτη ημέρα που
υπήρξαμε μαζί στην Ακαδημία της Μπάρτσα. Πέρασα τρία χρόνια υπέροχα στο πλευρό
του, βάζοντας γκολ και κάνοντας συνδυασμούς. Ήταν μια περίοδος απίστευτη μαζί
του, ήταν εκπληκτικό να παίζει κανείς στο πλευρό του», θυμάται ο
«Γουόντνερκιντ», όπως τον φωνάζουν οι φίλαθλοι της Άρσεναλ.
«Είμαι πολύ φίλος με τον Σεσκ, τον γνώρισα στις κατώτερες
κατηγορίες της Μπάρτσα. Είναι ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής, εντυπωσιακός,
με πολλές ικανότητες, αμυντικές και επιθετικές», λέει ο Μέσι. Επίσης
διαβεβαιώνει ότι αυτός και οι συμπαίκτες του τρέφουν πολύ μεγάλο σεβασμό για
τους «φούριας ρόχας» του Σεσκ και του Γιορέντε. Ο αγώνας, πράγματι, είναι
απόλυτα ισοδύναμος, 1 -1 μέχρι το 70° λεπτό. Από αυτό το σημείο όμως η Ισπανία
χάνει την αυτοσυγκέντρωσή της και ο Λίο αναπτύσσεται, πρώτα κάνει μια πάσα στον
Γκουστάβο Όμπερμαν και του προσφέρει ένα έτοιμο γκολ στο πιάτο για το
προβάδισμα και δυο λεπτά αργότερα, μετά από μία από τις γνωστές του ενέργειες,
περνώντας την μπάλα πάνω έναν αντίπαλο, κάνει το 3-1.
«Η Αργεντινή είναι η δίκαιη νικήτρια, ήταν πιο
αποτελεσματική από εμάς», προσθέτει ο Σάεθ. Για τον Λιονελ σχολιάζει: «είναι
ταλαντούχος, παίρνει σωστές αποφάσεις, βλέπει τον τερματοφύλακα και ξέρει τι να
κάνει».
Στον ένα ημιτελικό φτάνει το μεγάλο κλασικό δίδυμο
Αργεντινή - Βραζιλία, δύο πρωταγωνιστές του Παγκοσμίου Νέων που είχαν
κατακτήσει από τέσσερις φορές τη διοργάνωση Με όλο το βάρος των προηγουμένων
μεταξύ τους αναμετρήσεων, όπως για παράδείγμα στο Κατάρ '95, που με τα γκολ του
Λεονάρντο Μπιατζίνι και του Φρανσίσκο Γκερέρο η «αλμπισελέστε» κατέκτησε το
τρόπαιο κόντρα στους Βραζιλιάνους. Οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής παίζουν με
ένα μαύρο πένθος στο μανίκι εξαιτίας του τροχαίου ατυχήματος του Εμιλιάνο
Μολίνα, του τερματοφύλακα της Ιντεπεντιέντε στην ομάδα κάτω των 17, ο οποίος
έπεσε σε κώμα και κατέληξε μετά από 2 εβδομάδες. Μέσα σε οκτώ λεπτά, η
«αλμπισελέστε» ήδη κυριαρχούσε στον αγώνα χάρη σε ένα γκολ κανονιά του Μέσι έξω
από την περιοχή που κάνει το καταπληκτικό πέταγμα του τερματοφύλακα της
Βραζιλίας να είναι άχρηστο. Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ρενάτο ισοφαρίζει, αλλά
στην εκπνοή του αγώνα ο Πάμπλο Ζαμπαλέτα και πάλι, σε μια από τις δεκάδες ενέργειες
του Μέσι, παίρνει την μπάλα μετά από απόκρουση της βραζιλιάνικης άμυνας και
καταφέρνει να σκοράρει. Και φτάνουν στον τελικό στις 2 Ιουλίου στις οκτώ το
βράδυ στο στάδιο «Γκάλγκενβααρν» της Ουτρέχτης. Αντίπαλος η Νιγηρία, που είχε
νικήσει στον ημιτελικό το Μαρόκο. Την προηγούμενη ημέρα, η ολλανδική τηλεόραση
είχε τιμήσει τον Μέσι σαν τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης δίνοντάς του ένα
επίχρυσο ολλανδέζικο παπούτσι. «Είμαι πολύ χαρούμενος και σας ευχαριστώ για
αυτό το έπαθλο», λέει. «Η αλήθεια είναι ότι είμαι έκπληκτος για όλα όσα μου
συμβαίνουν εδώ». Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται στον τελικό. Στο 38° λεπτό, ο
Μέσι είχε τον έλεγχο της μπάλας στο αριστερό άκρο του γηπέδου, κάνει μια κούρσα
40 μέτρων σε ζιγκ ζαγκ στο γήπεδο και μπαίνει στη μεγάλη περιοχή. Ο Ντέλε
Αντελέγιε αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να τον σταματήσει και τον ρίχνει κάτω.
Ο διαιτητής Τέριε Χάουγκε δεν έχει καμία αμφιβολία και σφυρίζει πέναλτι. Το
εκτελεί ο Λίο χωρίς φόρα, γλυκά, με το αριστερό, προς τη δεξιά πλευρά του
Βανζέκιν, που πέφτει προς την άλλη πλευρά, 1 -0. Στο 52° λεπτό, ο Τσινέντου
Ογκμπούκε πετυχαίνει γκολ και ισοφαρίζει για τη Νιγηρία. Στο 73° λεπτό ο
Αγουέρο ανατρέπεται μέσα στην περιοχή από τον Μόντεϊ Τζέιμς ενώ εφορμά προς το
τέρμα. Ο Λίο επιστρέφει ξανά για να απαντήσει από τα 11 μέτρα και χτυπάει με
ακρίβεια στην αριστερή γωνία του τερματοφύλακα. Γκοοοολ: 2-1. Η Αργεντινή
κερδίζει τον 5° τίτλο της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου κάτω των 20. Ο
Λίο Μέσι γίνεται ο μεγάλος πρωταγωνιστής της διοργάνωσης.
«Τι να πει κανείς γι' αυτόν; Απλά τον περιγράφεις με τη
μαγευτική εικόνα αυτής της νύχτας», έγραφε την επόμενη ημέρα η εφημερίδα
«Κλαρίν», «τον περιγράφεις με τα έπαθλα του καλύτερου παίκτη, του πρώτου σκόρερ
της διοργάνωσης, το μετάλλιο του πρωταθλητή στο στήθος και τη γαλαζόλευκη
σημαία στους ώμους».
πηγή: barcelonismo.gr
Μετάφραση: Αργυρώ Ζαχαρίου
Επιμέλεια: Απόστολος Βαβαρίνης
Εκδότης: Παπαδόπουλος
Ημερ. Έκδοσης: 07/05/2012
Σελίδες: 306
ISBN: 978-960-484-328-2
Βιβλιοδεσία: Soft Cover
Σχήμα: 14.5x20.5
Τιμή: 13,99€
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου